Publizitate arrazista
Ezer gutxi dakigu oraino Txinaren inguruan. Umea nintzela oroitzen naiz nola entzun ohi nien behin baino gehiagotan helduei “Txina, lokartuta dagoen munstroa”, “ai, ai, ai, esnatzen denean”, “denak batera jauzi egiten badute mundua erdibituko da”, eta abar luze bat. Ondoren Errepublika Popularra ireki zen, “lurralde bat, bi sistema”; erran nahi baita, ez dago greba eskubiderik, ez demokrazia ordezkatzailerik, ez sindikaturik. Munduko patronala “gora alderdi komunista txinatarra” oihuka dabil aspalditik.
Txinatarrak ere hasi ziren hona ingurura iristen, eta nire eskualdean, azken hamarkadan, bazarrak, jatetxeak eta beste ugaritu dira. Baina hala eta guztiz ere, ez ditugu ezagutzen. Gu al gara itxiak, edo haiek? Beste jatorri batzuetako jendea dezente gehiago sozializatzen da, ene uste apalean, txinatarrekin alderatuta; mendebaldeko kultura kodeak ote? Pakistaniarrekin behintzat ez da berdina gertatzen (gizonekin, noski, emakumeak kasik ikusi ere ez).
Garbi dago luzaroan isolatuta egoteak eragina izan duela hango jendartean. Horren lekuko, irakurle maiteok, jarraian datorren iragarkia, zalantza izpirik gabe nire bizitza osoan ikusi dudan publizitate arrazistena.
Zerbait positiboa atera dut kontu honetatik. Badaukat hurrengoan nire herri ondoko bazarreko txinatarrarekin elkarrizketa bat hasteko aitzakia, eta baliatu egingo dut; gehienbat ea detergente hori erosteko gogoa sartu zaion edo ez jakiteko.
Publizitate arrazista Publizitate arrazista Publizitate arrazista arrazista
Publizitate arrazista (Txina 2016) bidalketa lehenengo ZUZEU-(e)n agertu zen.